دررفتگی زانو

دررفتگی زانو، از جمله آسیب های جدی زانو به شمار می رود که می تواند درد بسیار شدید و جدی را برای فرد به همراه داشته باشد، چرا که در آن استخوان فمور و تبیا از هم جدا می شوند. نکته ای که وجود دارد این است که دررفتگی زانو با دررفتگی پاتلا کاملا متفاوت است در واقع در دررفتگی پاتلا (کشکک زانو)، تنها ارتباط استخوان کشکک با استخوان فمور به هم میخورد. اگر می خواهید تا در مورد علائم، علت ها و بسیاری از موارد مرتبط با این عارضه بیشتر آشنا شوید حتما تا انتهای این نوشتار همراه ما باشید.

در رفتگی زانو چه علائمی دارد ؟

تورم و تغییر فرم مفصل زانو، یکی از شایع ترین نشانه های دررفتگی زانو می باشد که باعث شده فرد در هنگام حرکت دادن زانوی خود درد شدیدی را تحمل می کند. از جمله مهم ترین علائم و نشانه های این عارضه به شرح زیر می باشد:

✳️ درد

✳️ تورم و التهاب

✳️ سفتی زانو

✳️ داشتن محدودیت های حرکتی

دقت داشته باشید در موارد حاد تر یا شدید تر ممکن است حتی نتوانید زانوی خود را تکان دهید که با وجود چنین شرایط لازم است تا حتما به بهترین جراح زانو در تهران برای بررسی های بیشتر مراجعه نمایید.

علت دررفتگی زانو

دررفتگی زانو اغلب به دلیل وارد آمدن ضربه شدید به زانو رخ می دهد، مانند زمین خوردن از ارتفاع زیاد و یا تصادفات رانندگی. نکته ای که اهمیت دارد این است که دررفتگی زانو باید با دررفتگی جزئی زانو که در آن رباط زانو آسیب می بیند، افتراق داده شود.

البته توجه داشته باشید که در رفتگی زانو ممکن است به دلیل انجام فعالیت های سنگین بدنی، ضعیف تر شدن عضلات پا، آسیب های دورن مفصلی و … باشد که برای تشخیص و انتخاب مناسب ترین روش درمانی باید حتما به پزشک مراجعه شود.

? نکته: در بسیاری از موارد، پیچ خوردن شدید زانو نیز می تواند باعث دررفتگی شود.

تشخیص دررفتگی زانو

در تشخیص دررفتگی زانو، در ابتدا پزشک به بررسی بافت های اطراف، اعصاب و رگ های خونی می پردازد. توجه داشته باشید که به دلیل شدت آسیب، رباط های اطراف نیز معمولا آسیب می بینند و رباط های خلفی و قدامی پاره می شوند، علاوه بر این، امکان آسیب رباط های جانبی، غضروف و مینیسک نیز وجود دارد.

دقت داشته باشید که اشعه ایکس و سی تی اسکن، از جمله تست های تصویر برداری هستند که به بررسی ماهیت و پوزیشن استخوان ها می پردازند. البته تصویر برداری باMRI نیز تصاویر و جزئیات دقیقی از بافت نرم، رباط ها، تاندون ها و غضروف را در اختیار پزشک قرار می دهد.

ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت می باشد که حدود 25 تا 33 درصد دررفتگی های زانو، آسیب های عصبی با معاینه فیزیکی و بررسی علائمی از قبیل بی حسی و یا درد قابل تشخیص می باشد بنابراین نیازی به استفاده از این روش های تشخیصی نیست.

درمان دررفتگی زانو

مهم ترین هدف دررفتگی زانو در واقع به حداقل رساندن آسیب رگ های خونی و عصبی می باشد و بعد از آن، تمرکز بر روی تثبیت و درمان آسیب های بافتی و ساختاری خواهد بود. تقریبا می توان گفت در تمامی موارد، جراحی به منظور ترمیم آسیب رباط، غضروف و پارگی مینیسک نیاز می باشد ولی در ابتدا پزشک از روش های درمانی مختلف استفاده می کند که شامل:

✳️ استراحت: یکی از اصولی ترین روش های درمانی محسوب می شود پس در این حین دقت داشته باشید که به هیچ عنوان نباید فعالیت هایی را که باعث درد شدید زانو می شوند را انجام دهید.

✳️ دارو: مصرف داروهای تجویز شده از سوی پزشک در کاهش درد و التهابات ناشی از درفتگی زانو می تواند بسیار کمک کننده باشد.

✳️ فیزیوتراپی: انجام تمرینات تقویتی و کششی می تواند یک روش موثر در تقویت عضلات پا و کمر به شمار رود.

با توجه به تمامی موارد گفته شده در مورد درمان باید اشاره کنیم که احتمال بروز عوارضی مانند سفتی زانو، دردهای عصبی ناشی از جراحی، عفونت و یا تغییر شکل زانو بعد از جراحی وجود دارد؛ از همین رو انجام فیزیوتراپی می تواند به تقویت قوای عضلانی و بازگشت به حالت اولیه سبیار موثر باشد.

سوالات متداول

نتیجه گیری

در انتهای این نوشتار باید اشاره کنیم که دررفتگی زانو اختلالی نادر اما جدی می باشد و به دلیل ماهیت شدیدی که دارد، بسیاری از افراد سریعا نسبت به درمان آن اقدام می کنند. تاخیر در درمان می تواند منجر به آتروفی بافت و کوتاه شدن رباط ها شود، که نه تنها ترمیم سخت می شود، بلکه فرد در انجام برخی حرکات با محدودیت هایی روبرو خواهد شد.
منتظر ماندن در خصوص بهتر شدن علائم می تواند باعث مرگ بافت یا نکروز، به دلیل محدود شدن جریان خون شود پس هر گونه آسیب زانو باید سریعا رسیدگی شود، به خصوص اگر با درد شدید، التهاب، قرمزی، خونریزی و یا محدود شدن دامنه حرکتی را به همراه داشته باشد.