درمان شکستگی لگن

لگن عضو مهمی در بدن است که به شکل حلقوی بوده و در قسمت تحتانی بدن قرار دارد. این عضو به عنوان کانال ارتباطی بین اندام های پایین بدن با تنه بوده و از قسمت فوقانی به ستون فقرات و از قسمت تحتانی به استخوان های ران متصل می باشد. نقش لگن انتقال نیروهای وارد شده از تنه به اندام های قسمت تحتانی بدن می باشد. اعضای گوارشی و تولید مثل، عروق و بافت های عصبی مهم در قسمت تحتانی بدن از لگن عبور می کند. در صورتی که استخوان این عضو دچار آسیب شود فرد متحمل درد زیادی می شود که برای درمان شکستگی لگن بایستی به متخصص ارتوپدی مراجعه نمایید. از شایعترین آسیب های لگن، شکستگی لگن است.

علائم شکستگی لگن

• عدم توانایی حرکت بلافاصله پس از سقوط یا آسیب
• درد شدید در لگن یا کشاله ران
• ناتوانی در تحمل وزن در پایی که در آن طرف لگن دچار آسیب شده است.
• کبودی و تورم در اطراف ناحیه آسیب دیده لگن
• درد و ناراحتی در زمان فشردن یا چرخش مفصل ران

یکی از نشانه های ابتلا به بیماری مانند سرطان این است که، استخوان بیمار ضعیف شده و در ناحیه کشاله ران یا ران در زمان استراحت دچار درد می شود. زمانی که استخوان لگن به طور کامل شکسته می شود، یکی از پاها به نسبت پای دیگر کوتاه به نظر می رسد.

شکستگی لگن، شکستگی است که یک یا چند استخوان از پنج استخوان لگن دچار شکستگی می شود و می تواند شامل شکستگی استابولوم (قسمتی از لگن که مفصل ران را تشکیل می دهد)، باشد. از شایعترین علل ابتلا به شکستگی لگن می تواند به دلیل تصادف و یا زمین خوردن از ارتفاع زیاد باشد. البته ناگفته نماند که در برخی صدمات و آسیب های جزئی، شاهد شکستگی استخوان های لگن خواهیم بود.

بیشتر بخوانید: جراحی تعویض مفصل لگن و زانو

شیوع شکستگی لگن

شکستگی لگن یک آسیب جدی است که عوارض آن می تواند زندگی فرد را تحدید کند. خطر شکستگی لگن با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا می کند و افراد مسن بیشتر در معرض این بیماری خواهند بود، زیرا در این دوره سنی وجود پوکی استخوان بیشتر خواهد شد.

جالب است بدانید که مصرف داروهای متعدد می تواند موجب ضعف بینایی و برهم خوردن تعادل افراد مسن شود و همین موضوع یکی از دلایلی است که می تواند منجر به شکستگی لگن در آن ها شود.

علل شکستگی لگن

• سقوط از ارتفاع
• وارد آمدن ضربه مستقیم به لگن
• ابتلا به برخی بیماری ها (پوکی استخوان، سرطان، آسیب های تنشی)

عوامل خطر شکستگی لگن

افزایش سن

میزان شکستگی های لگن به طور قابل توجهی با افزایش سن به دلیل کاهش تراکم استخوان مشکلات بینایی و تعادل، افزایش می یابد.

جنسیت

شیوع شکستگی لگن در زنان هفتاد درصد از مردان بیشتر می باشد. جالب است بدانید، زنان به نسبت مردان از میزان تراکم استخوان کمتری برخوردارند و همین امر موجب افزایش احتمال شکستگی در آن ها می شود.

سابقه برخی بیماری ها

ابتلا به برخی بیماری ها می تواند از عوامل خطر ابتلا به شکستگی لگن شود که این بیماری ها عبارت است از:

اختلالات غدد درون ریز: مانند بیماری پرکاری تیروئید

اختلالات روده ای: این بیماری می تواند منجر به کاهش جذب کلسیم و ویتامین D گردد.

اختلالات رفتاری – شناختی

اختلالات شدید، از جمله نارسایی آندورزی و بولیمیایی که می تواند باعث آسیب به اسکلت شده و بدن را از مواد مغذی ضروری برای ساخت استخوان محروم کند.

مصرف داروهای متعدد

یکی از عوامل خطر ابتلا به شکستگی لگن مصرف برخی از داروها همچون کورتیزون و پردنیزون می باشد که این نوع داروها می تواند منجر به تضعیف شدن استخوان ها شود. از طرفی استفاده همزمان برخی داروها موجب سرگیجه شده که این عامل احتمال سقوط و زمین افتادن را در فرد افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: تعویض مفصل لگن

رژیم غذایی نامناسب

داشتن رژیم غذایی نامناسب از عواملی است که بر روی جذب ویتامین ها از جمله ویتامین دی و کلسیم تاثیر می گذارد و حتی در جوانان می تواند باعث کاهش توده استخوانی شود، که این عامل موجب افزایش احتمال شکستگی لگن در افراد می شود.

عدم تحرک

انجام فعالیت های ورزشی موجب تقویت استخوان ها و عضلات می شود. اما در صورتی که فردی به طور منظم ورزش نکند، احتمال کاهش تراکم استخوان در آن ها می تواند موجب ضعیف تر شدن استخوان آن ها شود.

مصرف دخانیات و مشروبات الکلی

دخانیات و مصرف الکل اختلالی در روند طبیعی استخوان سازی و نگهداری آن ایجاد می کند که در نهایت منجر به از دست رفتن استخوان می شود.

عوارض جانبی شکستگی لگن

شکستگی لگن زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد به گونه ای که فرد در انجام فعالیت های روزمره خود دچار مشکل می شود. در صورتی که این عارضه درمان نشود عوارضی را برای بیمار ایجاد خواهد کرد که این عوارض عبارت است از:

• مشاهده لخته خون در پاها یا ریه ها
• زخم بستر
• عفونت مجاری ادراری
• ذات الریه
• ناتوانی عضلانی، افزایش خطر افتادن و آسیب دیدن
• خطر شکستگی ران در اثر تضعیف استخوان ها

پیشگیری از شکستگی لگن

سبک زندگی سالم در اوایل بزرگسالی موجب پیدایش توده استخوانی بالاتر و کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان در سال های بعد می شود. انجام برخی اقدامات احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می دهبد و سلامت کلی فرد را در هر سن و سالی بهبود می بخشد.

• در رژیم غذایی خود به اندازه کافی کلسیم و ویتامین D مصرف کنید. مردان و زنان بالای 50 سال باید روزانه 1200 میلی گرم کلسیم و 600 واحد ویتامین D مصرف کنند.
• ورزش برای تقویت استخوان ها و حفظ تعادل مناسب می باشد. تمریناتی مانند پیاده روی به فرد کمک می کند تا حداکثر تراکم استخوان را برای سال های بیشتری حفظ کند.
• آموزش حفظ تعادل نیز برای کاهش خطر زمین خوردن مهم است، حفظ تعادل با افزایش سن کاهش می یابد بنابراین با انجام تمرین هایی می توان از این خطر پیشگیری کرد.
• اجتناب از سیگار کشیدن و یا نوشیدن بیش از حد الکل، زیرا مصرف دخانیات و الکل می تواند تراکم استخوان را کاهش دهد. همچنین می تواند تعادل فرد را کاهش دهد و موجب زمین خوردن فرد شود.
• بهتر است افراد به صورت سالیانه از لحاظ بینایی مورد بررسی های لازم قرار گیرند و سطح بینایی آن ها تحت کنترل باشد.
• عوارض جانبی برخی داروها شامل ضعف و سرگیجه می باشد که خطر سقوط را افزایش می دهد. حتما در این مورد با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

تشخیص شکستگی لگن

ابتدایی ترین روش تشخیص بیماری گرفتن شرح حال از وضعیت بیمار و اطلاع از سوابق پزشکی است. در این صورت متخصص ارتوپدی از علائم بیمار همچون شکاف، تورم، کبودی و یا تغییر شکل مطلع می شود و به منظور تشخیص صحیح و دقیق تر انجام آزمایش های خاصی را برای تایید ارزیابی اولیه تجویز می نماید.

انجام آزمایش های تصویربرداری همچون MRL و سی تی اسکن به منظور تشخیص دقیق تر لازم و ضروری خواهد بود. ام.آر.آی به نسبت اشعه ایکس دقیق تر بود و شکستگی استخوان ران را به صورت کاملا واضح نشان خواهد داد، در صورتی که در روش تصویربرداری سی تی اسکن تصاویری از استخوان لگن، عضلات، بافت ها و چربی های اطراف ناحیه مورد نظر کاملا مشخص خواهد شد.

سوالاتی که متخصص ارتوپدی معمولاً از فرد خواهد پرسید، عبارت است از:

• آیا شما به تازگی افتاده اید یا جراحی دیگری در ران خود داشته اید؟
• درد شما چقدر شدید است؟
• آیا می توانید وزن خود را بر روی پا تحمل کنید؟
• آیا آزمایش تراکم استخوان انجام داده اید ؟
• چه دارویی در حال حاضر مصرف می کنید؟
• آیا ویتامین یا مکمل خاصی مصرف می کنید؟
• آیا از الکل یا مکمل مصرف می کنید؟
• آیا یکی از بستگان نزدیک شما ، مانند یک والد یا خواهر یا برادر، سابقه شکستگی های استخوانی یا پوکی استخوان دارد؟
• آیا تا به حال جراحی انجام داده اید ؟
• آیا در جراحی مشکل خاصی برخورد کرده اید ؟
• آیا شما مستقل زندگی می کنید؟

بیشتر بخوانید: دررفتگی لگن

درمان شکستگی لگن

درمان شکستگی لگن با توجه به سن بیمار و شرایط جسمی او متفاوت خواهد بود. همچنین در صورتی که فرد در دوره کهنسالی باشد و سابقه عمل جراحی باز و برخی بیماری ها را داشته باشد، این عوامل می تواند بر روی نوع درمان تاثیر بگذارد. روش های درمان این بیماری عبارت است از:

• دارو
• عمل جراحی
• درمان فیزیوتراپی

تجویز داروها به منظور کاهش درد بیمار بهتر است تحت نظر متخصص ارتوپدی انجام گیرد. از رایج ترین روش درمان این بیماری جراحی می باشد. جراحی تعویض مفصل ران شامل جابجایی قسمت آسیب دیده استخوان ران و قرار دادن قسمت مفصل مصنوعی در محل مورد نظر است. در صورتی که تحت جراحی قرار گرفته باشید، انجام فیزیوتراپی به منظور افزایش سرعت بهبود درمان توصیه می شود.

بهبودی بعد از درمان شکستگی لگن

چند روز پس از عمل از بیمارستان خارج خواهید شد و شما ممکن است نیاز به صرف وقت در یک مرکز توانبخشی داشته باشید. ریکاوری شما قبل از آسیب به حالت فیزیکی شما بستگی دارد.

اگرچه اغلب موارد عمل جراحی موفقیت آمیز است، پس از آن ممکن است عوارض جانبی داشته باشید عوارض جانبی ناشی از بی حرکتی عبارت است از :

• زخم بستر
• لخته شدن خون در پاها یا ریه ها
• عفونت دستگاه ادراری

انواع شکستگی لگن

• شکستگی لگن معمولا در قسمت بلندی مفصل ران و در محل های مختلف اتفاق می افتد. گاهی اوقات سوکت یا ورق می تواند شکسته شود.
• شکستگی گردن فمور: این نوع شکستگی در استخوان ران در حدود 1 یا 2 اینچ اتفاق می افتد، جایی که سر استخوان به سوکت متصل می شود. شکستگی گردن فمورال ممکن است با ریختن عروق خونی، گردش خون را به توپ حامل خود برساند.
• شکستگی مفصلی: نوعی از شکستگی لگن است که شکستگی در ناحیه ای بین دو طرفه رخ می دهد.
• شکستگی داخل شکمی: این شکستگی قسمت های توپ و سوکت لگن شما را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین می تواند باعث انقباض عروق خونی که به توپ برود، منجر شود.

چه کسانی در معرض شکستگی لگن هستند ؟

افرادی با شرایطی همچون ذیل به نسبت سایر افراد بیشتر در معرض ابتلا به عارضه شکستگی لگن خواهند بود، که این عوامل عبارت است از:

• سابقه شکستگی لگن
• قومیت
• جنسیت
• سن
• سوء تغذیه

 

دوره نقاهت شکستگی لگن

• مصرف دارو

معمولا بعد از درمان شکستگی لگن، داروهای مسکن برای بیمار در نظر گرفته خواهد شد. این داروها کامل ایمن بوده و به تسکین درد کمک می کنند.

داروهای تجویز شده از سوی پزشک باید طبق دستور پزشک مصرف شوند.

بیمار باید هر گونه سابقه حساسیت دارویی را به پزشک خود اطلاع دهد.

لیستی از داروهای مصرفی از جمله ویتامین ها و مکمل های گیاهی باید در اختیار پزشک قرار بگیرد و باید شامل دوز مصرفی و دلیل مصرف باشد.

بیمار باید تمامی سوالات خود در خصوص مصرف دارو را با پزشک خود در میان بگذارد.

برخی دیگر اقداماتی که رعایت آن ها بعد از درمان توصیه می شوند، عبارتند از:

• محدود کردن برخی فعالیت ها

آن چه که اهمیت دارد این است که بیمار باید بعد از درمان شکستگی لگن تا حد امکان در منزل استراحت کند تا روند ترمیم استخوان طی شود. همزمان با بهبود استخوان و تسکین درد، فرد قادر به انجام کارهای روزانه خود خواهد بود.

شدت فعالیت ها باید به مرور زمان اضافه شود و هر زمان که احساس درد و خستگی داشتید، استراحت کنید این نکته را در نظر داشته باشید که انجام فعالیت های سنگین بدنی تا بهبودی کامل ممنوع است.

• استفاده از کمپرس یخ

استفاده از کمپرس یخ هر روز به مدت پانزده تا بیست دقیقه، می تواند مفید باشد. البته این نکته را در نظر داشته باشید که یخ باید داخل کیسه پلاستیکی بر روی ناحیه مورد نظر گذاشته شود. این کار به کاهش تورم و درد و هم چنین پیشگیری از آسیب های بافتی کمک می کند.

• استفاده از عصا و واکر

استفاده از عصا و واکر بعد از درمان و تا زمان بهبودی کامل از سوی متخصص ارتوپدی توصیه می شود. با این کار، از وارد آمدن فشار به ناحیه لگن کاسته می شود. گاهی ممکن است استفاده از این ابزارهای کمکی تا چند ماه ادامه پیدا کند.

• فیزیوتراپی

فیزیوتراپی، از جمله روش های موثری است که نه تنها بعد از شکستگی لگن بلکه در دوران نقاهت بعد از هر گونه آسیب مفصلی برای بیمار در نظر گرفته خواهد شد. این قبیل تمرینات بدنی به تقویت قوای عضلانی، بهبود دامنه حرکتی و تسکین درد کمک می کنند.

در صورت مشاهده علائم زیر در طول سپری شدن دوره نقاهت، حتما پزشک را در جریان قرار دهید:

• خارش پوست ناحیه مورد نظر
• تشدید درد و تورم
• مشاهده علائم جدید
• تب

نتیجه‌گیری

شکستگی لگن یک مشکل جدی است که می‌تواند باعث محدودیت‌های جسمی شود. عوامل خطر مانند افزایش سن، جنسیت، بیماری‌ها، مصرف داروها، رژیم غذایی نامناسب و عدم تحرک می‌توانند احتمال ابتلا را افزایش دهند. برای پیشگیری، توجه به تقویت استخوان‌ها و عضلات، رعایت تغذیه سالم، مداومت در تحرک و ایجاد محیط ایمن از اهمیت بالایی برخوردارند. از طرفی، درمان شکستگی لگن شامل مراجعه به پزشک، استراحت، فیزیوتراپی، مصرف داروها و در موارد شدید، جراحی است.