درمان پارگی منیسک

پارگی منیسک زانو یکی از شایع ترین آسیب های زانو است که ورزشکاران و غیر ورزشکاران را به طور یکسان تحت تاثیر قرار می دهد. این راهنما به گزینه های درمانی پارگی منیسک زانو می پردازد که از رویکردهای محافظه کارانه تا مداخلات جراحی را شامل می شود. درک این درمان ها برای هر کسی که این آسیب را تجربه می کند بسیار مهم است، زیرا مراقبت صحیح می تواند به طور قابل توجهی نتایج بهبود را بهبود بخشد.

علل پارگی منیسک زانو

پارگی مینیسک اغلب به دلیل پیچش یا چرخش ناگهانی زانو اتفاق می افتد، به خصوص زمانی که پا محکم روی زمین قرار می گیرد. ورزشکارانی که در ورزش هایی مانند بسکتبال و فوتبال شرکت می کنند به ویژه در معرض خطر هستند. با این حال، پارگی مینیسک نیز می تواند به دلیل افزایش سن رخ دهد. با افزایش سن، غضروف زانو می تواند ضعیف شده و حتی با حرکات جزئی بیشتر مستعد پارگی شود.

علائم و نشانه های پارگی منیسک

علائم پارگی منیسک می تواند در هر فردی متفاوت باشد، اما علائم کلی عبارتند از:

• احساس درد در مفصل زانو
• ورم
• ناتوانی در خم کردن زانو
• لنگیدن هنگام راه رفتن
• التهاب و سفتی زانو
• قفل شدن زانو زمانی که فرد سعی در حرکت دادن زانو دارد

علائم پارگی منیسک می تواند مشابه علائم سایر شرایط پزشکی باشد، به همین خاطر، توصیه می شود در صورت مشاهده علائم حتما به متخصص ارتوپدی مراجعه شود.

درمان پارگی منیسک

برای پارگی های جزئی منیسک، به ویژه آنهایی که در قسمت بیرونی منیسک قرار دارند (جایی که خون رسانی بهتر است)، درمان هایی موثر هستند. این درمان شامل موارد زیر می‌باشد:

• استراحت: از فعالیت هایی که درد را تشدید می کنند، خودداری کنید، به ویژه آنهایی که شامل چرخش یا چمباتمه زدن هستند.
• کمپرس یخ: قرار دادن کمپرس یخ روی زانو می تواند تورم و درد را کاهش دهد.
• فشرده سازی: بستن زانو با باند کشی می تواند به مدیریت تورم کمک کند.
• بالا بردن زانو: بالا نگه داشتن زانو بالاتر از سطح قلب به کاهش تورم کمک می کند.

بیشتر بخوانید: درمان پارگی تاندون زانو

مهم ترین روش های درمان پارگی منیسک

در ادامه به مهم ترین روش های درمان پارگی کنیسک زانو اشاره خواهیم کرد:

فیزیوتراپی

فیزیوتراپیست برنامه تمرینی را برای تقویت عضلات اطراف زانو، بهبود ثبات و کاهش استرس روی منیسک طراحی خواهد کرد. تمرینات کششی نیز می تواند به حفظ انعطاف پذیری و دامنه حرکت کمک کند.

داروها

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن می توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند. با این حال، آنها باید تحت راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی استفاده شوند، به خصوص اگر برای مدت طولانی استفاده شوند.

درمان جراحی

در مواردی که پارگی شدید است یا به درمان های محافظه کارانه پاسخ نمی دهد، ممکن است جراحی لازم باشد. دو گزینه اصلی جراحی عبارتند از:

ترمیم منیسک آرتروسکوپی

این روش شامل استفاده از برش های کوچک و دوربین برای راهنمایی جراح در ترمیم منیسک پاره شده است. بخیه ها یا لنگرها برای بخیه زدن پارگی به هم استفاده می شود و به مرور زمان بهبود می یابد. ترمیم منیسک معمولاً برای بیماران جوان تر یا برای پارگی های واقع در قسمت خارجی منیسک ترجیح داده می شود.

منیسکتومی جزئی

در مواردی که پارگی در ناحیه‌ای از منیسک قرار دارد که خونرسانی خوبی ندارد یا اگر آسیب گسترده باشد، جراح ممکن است قسمت پاره‌شده مینیسک را بردارد. این روش به عنوان منیسکتومی جزئی شناخته می شود. اگرچه زمان بهبودی معمولاً کوتاه‌تر از ترمیم مینیسک است، اما از دست دادن بخشی از منیسک می‌تواند خطر ابتلا به آرتریت در زانو را در طول زمان افزایش دهد.

توانبخشی پس از جراحی

توانبخشی پس از جراحی برای بازیابی عملکرد کامل زانو بسیار مهم است. فیزیوتراپی معمولاً بلافاصله پس از جراحی شروع می شود و بر بازیابی دامنه حرکتی، قدرت و ثبات تمرکز دارد. فرآیند توانبخشی بسته به نوع جراحی انجام شده و سلامت کلی فرد می تواند متفاوت باشد، اما معمولاً شامل موارد زیر است:

• تمرینات دامنه حرکتی: برای جلوگیری از سفتی و بازیابی کامل حرکت در زانو.
• تمرینات تقویتی: تمرکز بر روی عضلات چهارسر ران، همسترینگ و ساق پا برای حمایت از زانو.
• مدیریت و پیشگیری بلند مدت
• حتی پس از درمان و توانبخشی، مهم است که اقداماتی را برای جلوگیری از آسیب های بعدی زانو انجام دهید. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
• تمرینات تقویتی: تمرینات منظم برای قوی و انعطاف پذیر نگه داشتن عضلات اطراف زانو.
• کفش مناسب: پوشیدن کفش هایی که حمایت کافی را به خصوص در حین فعالیت های بدنی فراهم می کنند.
• مدیریت وزن: حفظ وزن مناسب می تواند فشار وارده بر مفصل زانو را کاهش دهد.
• اجتناب از فعالیت‌های پرخطر: اگر قبلاً پارگی مینیسک داشته‌اید، در انجام فعالیت‌هایی که شامل چرخش، پریدن یا بلند کردن اجسام سنگین هستند، محتاط باشید.

چگونه پارگی منیسک زانو را تشخیص دهیم؟

تشخیص پارگی منیسک معمولاً شامل معاینه فیزیکی است که در آن پزشک ممکن است زانوی شما را به موقعیت‌های مختلف حرکت دهد تا علائم پارگی را بررسی کند. آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) اغلب برای تأیید تشخیص و ارزیابی شدت پارگی استفاده می‌شوند. تشخیص دقیق برای تعیین مناسب ترین برنامه درمانی ضروری است.

جراحی آرتروسکوپی

جراحی آرتروسکوپی زانو، از جمله روش های درمان پارگی منیسک است که با کمترین میزان تهاجم انجام می شود. در طول جراحی، لوله ای ظریف و کوچک به نام آرتروسکوپ، از طریق برش کوچک ایجاد شده داخل مفصل قرار می گیرد. تصاویر داخل زانو، بر روی صفحه نمایش به تصویر در می آیند و امکان ترمیم قسمت پاره منیسک فراهم خواهد شد.

در بیماران جوان، حفظ بیشترین مقدار منیسک برای حفظ سلامت زانو از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.

زمانی که منیسک ترمیم می شود، از بخیه هایی در ناحیه برای نگه داشتن منیسک در کنار هم استفاده خواهد شد.

پارگی منیسک در کودکان نیز با جراحی آرتروسکوپی قابل درمان و کنترل می باشد و نتایج بهتری را نسبت به سایر روش های درمانی به همراه خواهد داشت.

جراحی پارگی منیسک

پارگی های منیسک که همراه پارگی رباط صلیبی باشند و یا پارگی های بزرگ منیسک باید توسط جراح ترمیم شوند. همچنین پارگی های منیسک که با روش های گفته شدهبهبود نیابند، باید با جراحی ترمیم شوند‌. مواردی که منیسک قابل ترمیم نباشد، قسمت پاره خارج شود.

جراحی با استفاده از آرتروسکوپ (لوله ای ظریف به همراه دوربین متصل به آن) بدون باز کردن زانو انجام می شود. بعد از جراحی، بیمار باید در جلسات فیزیوتراپی شرکت کند.

دوره نقاهت و بازتوانی پارگی منیسک به چه صورت خواهد بود؟

با شروع درمان های غیر جراحی، طی چند روز شاهد تسکین علائمی از درد و التهاب خواهیم بود. حفظ وزن بدنی ایده آل و دوری از انجام فعالیت هایی که منجر به بروز درد می شوند، همواره در طول سپری شدن دوره نقاهت و درمان توصیه می شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر درد زانو را تجربه می‌کنید که با استراحت بهبود نمی‌یابد، یا اگر علائمی مانند قفل شدن یا تورم قابل توجه دارید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان به موقع می تواند از آسیب بیشتر جلوگیری کرده و شانس بهبودی کامل شما را افزایش دهد.

نتیجه گیری

درمان پارگی منیسک زانو به عوامل مختلفی از جمله شدت پارگی، محل آن و سن و سطح فعالیت بیمار بستگی دارد. در حالی که درمان های محافظه کارانه اغلب برای پارگی های جزئی موثر هستند، گزینه های جراحی مانند ترمیم منیسک یا منیسکتومی جزئی ممکن است برای آسیب های شدیدتر لازم باشد. توانبخشی پس از جراحی و استراتژی های مدیریت طولانی مدت برای بازیابی عملکرد زانو و جلوگیری از آسیب های بعدی بسیار مهم هستند. اگر مشکوک به پارگی مینیسک هستید، برای اطمینان از بهترین نتیجه ممکن فوراً به پزشک مراجعه کنید.

:Source