درمان پارگی تاندون زانو، در زمانی که این تاندون دچار پارگی می‌شود بسیار حائز اهمیت است. تاندون زانو، تاندونی محکم است که کشکک زانو را به استخوان درشت نی متصل می‌کند و عنصری مهم برای راه رفتن می‌باشد. در واقع با پاره شدن آن امکان صاف کردن پا از فرد سلب می‌شود و با حرکات ضعیفی می‌توان انجام داد. برای جلوگیری از پیشرفت بیماری لازم است که هرچه سریعتر نسبت به درمان پارگی تاندون زانو اقدام شود معمولا محل پارگی تاندون کشکک زانو در جایی است که استخوان و کشکک به هم متصل شده اند. حتی در برخی مواقع مشاهده شده است که تاندون زانو حین پاره شدن قسمت های کوچکی از استخوان کشکک زانو را نیز جدا می‌کند.
چه اتفاقاتی باعث می‌شود که بخواهیم پارگی تاندون زانو را درمان کنیم؟
علل مختلفی برای پارگی تاندون زانو وجود دارد اما شایع ترین دلایلی که برای این مشکل مطرح است وارد شدن ضربه شدید به زانو و پا، استفاده بیش از اندازه از آن و نیز افزایش سن می‌باشد که موجب ساییدگی زانو و پارگی تاندون می‌گردد. اگر بخواهیم به طور جزئی تر در مورد علت های پارگی تاندون زانو صحبت کنیم، لیستی به شکل زیر خواهیم داشت.
- انجام نادرست حرکات ورزشی
- قرار دادن پا، زانو و باسن در وضعیت نادرست و عدم توانایی در کنترل آن ها
- افراط در ورزش و انجام حرکات سنگین
- عدم برخورداری از انعطاف در زانو
- نارسایی کلیوی
- مبتلا به بیماری های خاصی مانند روماتیسم مفصلی، خود ایمنی التهابی سیستمیک، دیابت و …
- بروز عفونت در ناحیه زانو
- تغییر ناگهانی در حرکات تمرینی از لحاظ درجه سختی و مدت زمان انجام
- تزریق کورتیکوستروئید در زانو
- دچار بودن به اختلالات متابولیسمی
یکی دیگر از علت هایی که می‌تواند منجر به پارگی تاندون زانو شود، جراحی است. جراحی هایی مانند تعویض مفصل زانو و یا ترمیم رباط صلیبی خود می‌توانند عاملی برای پاره تاندون زانو باشند.
روش های درمان پارگی تاندون زانو
روش درمان پارگی تاندون زانو بسته ب شرایط بیمار، علت، نوع و شدت پارگی تاندون زانو می‌تواند برای هر فرد متفاوت باشد. تشخیص و انتخاب بهترین روش درمان پارگی تاندون زانو، بر عهده پزشک می‌باشد و شما به عنوان مراجعه کننده نمی‌توانید بدون اطلاع از جزئیات درمانی، روش مناسبی را برای خود انتخاب کنید. برخی از راه های درمان پارگی تاندون زانو را در ادامه بیان می‌کنیم.
ورزش کردن
در مواردی که مشکل تاندون زانو خفیف است. معمولا انجام حرکات ورزشی که از سوی پزشک، مورد تایید باشد می‌تواند به بهبودی بیمار تاثیرگذار باشد.
استفاده از زانوبندهای طبیعی و یا باند کشی
قرار دادن زانوبند ها و باندهای کشی بر روی ناحیه آسیب دیده نیز یکی از روش هایی است که با کم کردن تحرک زانو می‌تواند بر روند بهبودی بیمار تاثیرگذار باشد.
تزریق PRP
پلاسمای خون غنی شده از پلاکت ها است که در این روش درمان، تزریق آن ها به ناحیه آسیب دیده موجب تحریک بهبودی فردی می‌شود. پلاسمای خون غنی شده از پلاکت ها با آزاد کردن مقدار زیادی از عوامل رشد، به افزایش سرعت بهبودی بافت آسیب دیده و زخم ها کمک می‌کند.
لازم به ذکر است که نتیجه حاصل از درمان توسط تزریق PRP معمولا 1 الی 2 هفته بعد از آن نمایان شوند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی روشی است که تاثیرات شگفت انگیزی در شیوه حرکت دادن مفاصل و عضلات بر جای می‌گذارد. پس از بهبود عارضه در فرد و کاهش التهاب زانو، فیزیوتراپی آغاز می‌شود و رفته رفته پیچیده تر می‌گردد تا در نهایت فرد بتواند فعالیت های روزمره خود را از سر بگیرد.
دارودرمانی
مصرف دارو همواره جزو روش های درمانی است که برای اغلب بیماری ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این که چه دارویی، با چه دوزی و چگونه باید مصرف شود، همگی توسط پزشک معالج تشخیص داده می‌شود. بنابراین از مصرف خودسرانه این داروها به شدت خودداری نمایید.
اوزون تراپی
گاز اوزون متشکل از مولکول اکسیژنی است که یک اتم اکسیژن بیشتر دارد. تزریق این گاز در ناحیه آسیب دیده می‌تواند به بازسازی بافت آن و نیز کاهش درد کمک کند.
جراحی
آخرین اقدامی که برای درمان پارگی تاندون زانو مورد استفاده قرار می‌گیرد، جراحی است. جراحی پارگی تاندون زانو معمولا به صورت سرپایی انجام می‌شود که گاهی همراه با بیهوشی عمومی و گاهی موضعی است. در این روش از بخیه های بزرگی استفاده می‌شود که قابل جذب هستند.
نکاتی دیگر برای درمان پارگی تاندون زانو
همچنین راهکارهای دیگری وجود دارند که ممکن است پس از جراحی و یا در صورت بروز التهابات خفیف در زانو، کارآمد باشند. برخی از این روش های کمکی عبارتند از استراحت، استفاده از کمپرس یخ، بالا نگه داشتن زانو، ماساژ درمانی، پوشیدن کفش های ارتز و… هر کدام از این موارد که نیاز باشد، توسط پزشک توصیه می‌گردد و نیازی به تصمیم گیری خودسرانه ندارید.
در ادامه بی حرکت ردن عضو به عنوان اولین قدم در درمان محافظه کارانه پارگی تاندون زانو به کار می‌رود. ارتوپد در این موارد توصیه به بی حرکت سازی زانو و بستن آن با بریس می‌نماید. به این ترتیب زانو در حالت صاف باقی مانده و بهبود آن تسریع می‌گردد. بسیار یاز اوقات برای جلوگیری از گذاشتن وزن بر روی پای آسیب دیده نیاز به عصاره زیر بغل خواهید داشت. مدت زمان استفاده از ثابت کننده زانو یا بریزبین 3 تا 6 هفته تخمین زده می‌شود.
نتیجه گیری
در این مطلب در مورد پارگی تاندون زانو و روش های پیشگیری و درمان آن سخن گفتیم و تشخیص این وضعیت غالبا در بالین بیمار و با توجه به شرح حال ضربه و بیماری های زمینه ای صوت می‌گیرد. با این حال پزشک ممکن است در مواردی برای رد کردن سایر علل تست های تصویر برداری درخواست دهد.
۰ Comments