در درمان آرتریت التهابی مفصل ران از روش‌هایی همچون تجویز داروها، کورتیکوستروئیدها، فیزیوتراپی، تزریق‌های مفصلی، توصیه به ایجاد تغییردر سبک زندگی، فیزیوتراپی، جراحی و… استفاده می‌شود. تعیین برنامه درمانی مناسب بر اساس شدت بیماری و نوع آرتریت انجام می‌شود.اگر به دنبال روش علمی برای درمان آرتریت التهاب مفصل ران هستید، این نوشته را بخوانید.
درمان آرتریت التهابی مفصل ران
درمان آرتریت التهاب مفصل ران چگونه است؟ در متن زیر در رابطه با این موضوع صحبت می‌کنیم.
استراحت و اصلاح فعالیت
استراحت دادن به مفصل ران و اجتناب از فعالیت‌هایی که درد و ناراحتی را تشدید می‌کنند می‌تواند به کاهش التهاب و بهبودی کمک کند. ایجاد تعادل بین استراحت و حرکت ملایم برای جلوگیری از سفتی مهم است.
درمان سرد و گرم
استفاده از کمپرس سرد یا گرم بر روی مفصل ران آسیب دیده می تواند به طور موقت درد و التهاب را تسکین دهد. سرما درمانی (کمسه یخ) می تواند به کاهش تورم کمک کند، در حالی که گرما درمانی (حوله گرم یا پد گرم کننده) می تواند به شل شدن عضلات و بهبود گردش خون کمک کند.
وسایل کمکی
استفاده از عصا یا واکر در حین راه رفتن می تواند به تخلیه وزن از مفصل ران آسیب دیده، کاهش درد و بهبود تحرک کمک کند. این دستگاه باید در طرف مقابل لگن آسیب‌دیده استفاده شود و در حین راه رفتن باعث حمایت و ثبات شود.
بیشتر بخوانید: استئوآرتریت مفصل زانو
اصلاح سبک زندگی
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه ورزشی متناسب با نیازهای فرد طراحی کند. این ممکن است شامل تمرینات کششی ملایم برای بهبود انعطاف پذیری، تمرینات تقویتی برای تثبیت مفصل ران و عضلات اطراف آن و تمرینات هوازی کم تاثیر برای حفظ تناسب اندام باشد.
داروها
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، ممکن است برای کاهش درد و کاهش التهاب تجویز شوند. داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) یا عوامل بیولوژیک نیز ممکن است در موارد خاص در نظر گرفته شوند. داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) نیز در برخی موارد خاص ممکن است در درمان آرتریت التهابی مفصل مورد استفاده قرار گیرند. این داروها به منظور کنترل و کاهش التهاب و تاثیر بر روی فرایند بیماری به کار می‌روند و ممکن است برای بهبود علائم و کنترل بیماری مفید باشند.
عوامل بیولوژیک نیز یک نوع از DMARDs هستند که به صورت داروهای مصنوعی تولید می‌شوند و از طریق اثرگذاری بر فرایندهای التهابی در بدن، به کنترل آرتریت التهابی مفصل کمک می‌کنند. مهم است برای تجویز دقیق و استفاده از هر نوع دارو، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بتواند بر اساس شدت بیماری و وضعیت شما، داروهای مناسب را تجویز کند.
بیشتر بخوانید: استئونکروز مفصل زانو
کنترل وزن
حفظ وزن سالم برای کاهش استرس روی مفصل ران مهم است. کاهش وزن در صورت لزوم می تواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد کلی مفصل کمک کند.
هنگامی که درمان های غیر جراحی برای آرتریت التهابی مفصل ران نتواند تسکین کافی و بهبود علائم را ارائه دهد، ممکن است مداخلات جراحی در نظر گرفته شود. تصمیم برای درمان جراحی معمولا با مشورت روماتولوژیست یا جراح ارتوپد گرفته می شود. در اینجا توضیح مفصلی از گزینه های درمان جراحی آورده شده است:
- آرتروسکوپی: آرتروسکوپی هیپ یک روش جراحی کم تهاجمی است که شامل استفاده از یک دوربین کوچک و ابزارهای تخصصی است که از طریق برش‌های کوچک وارد می‌شوند. این به جراح اجازه می دهد تا شرایط مختلف مفصل ران، از جمله آرتریت التهابی را تجسم و درمان کند. در طول عمل، بافت آسیب دیده، قطعات شل یا بافت سینوویال ملتهب را می توان برداشت که ممکن است به کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل کمک کند.
- سینووکتومی: در مواردی که پوشش سینوویال مفصل ران ضخیم و ملتهب می شود، ممکن است سینووکتومی انجام شود. این روش شامل برداشتن بافت سینوویال ملتهب با جراحی است که می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
- استئوتومی: استئوتومی شامل تغییر شکل یا تنظیم مجدد استخوان های اطراف مفصل ران با جراحی است. این روش زمانی در نظر گرفته می شود که ناهماهنگی یا بدشکلی در مفصل ران ناشی از آرتریت التهابی وجود داشته باشد. با تغییر موقعیت استخوان ها، توزیع بار در مفصل می تواند بهبود یابد، که منجر به کاهش درد و بهبود عملکرد می شود
کنترل وزن: حفظ وزن سالم فشار وارده بر مفصل ران را کاهش می دهد و می تواند علائم را کاهش دهد.
محافظت از مفاصل
اجتناب یا اصلاح فعالیت هایی که فشار بیش از حد بر مفصل ران وارد می کند می تواند به جلوگیری از آسیب بیشتر کمک کند.
بیشتر بخوانید: آرتروز مفصل زانو
جراحی تعویض مفصل
تعویض کامل مفصل ران یا آرتروپلاستی لگن یک روش جراحی است که در آن مفصل آسیب دیده ران با یک مفصل مصنوعی جایگزین می شود. این گزینه معمولا در موارد آرتریت التهابی پیشرفته در نظر گرفته می شود که اقدامات محافظه کارانه نتوانسته اند تسکین دهند. سطوح آسیب دیده مفصل برداشته می شود و یک پروتز فلزی یا سرامیکی کاشته می شود که امکان بهبود عملکرد مفصل و تسکین درد را فراهم می کند.
آرتروپلاستی مجدد
این روش جایگزینی برای تعویض کامل مفصل ران است و شامل تغییر شکل سطوح آسیب دیده مفصل ران بدون برداشتن سر استخوان ران است. یک کلاه فلزی روی سر استخوان ران قرار داده می شود و یک سوکت فلزی به داخل استابولوم وارد می شود. آرتروپلاستی مجدد ممکن است برای بیماران جوان‌تر مبتلا به آرتریت التهابی که کیفیت استخوان خوبی دارند و در خطر بیشتری برای نیاز به جراحی تجدیدنظر در آینده هستند، در نظر گرفته شود.
انتخاب درمان جراحی به عوامل مختلفی از جمله سن بیمار، سلامت کلی، شدت آرتریت و درگیری خاص مفصل بستگی دارد. روش جراحی پس از ارزیابی کامل توسط جراح با توجه به شرایط منحصر به فرد فرد تعیین می شود.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که مداخلات جراحی دارای خطرات و عوارض احتمالی است و تصمیم برای جراحی باید پس از بررسی دقیق مزایا و خطرات اتخاذ شود. توانبخشی و فیزیوتراپی پس از عمل از اجزای ضروری فرآیند درمان جراحی برای بهبود بهینه و بازیابی عملکرد کامل مفصل ران هستند.
نتیجه‌گیری
درمان آرتریت التهابی مفصل ران یک رویکرد جامع با هدف کاهش درد، التهاب و حفظ عملکرد مفصل است. درمان های غیرجراحی مانند استراحت، اصلاح فعالیت، فیزیوتراپی و دارو درمانی (از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) معمولا اولین گزینه درمان هستند. این مداخلات به بهبود دامنه حرکتی، تسکین علائم و بهبود کیفیت کلی زندگی بیماران کمک می کند.در مواردی که درمان‌های غیرجراحی تسکین کافی ایجاد نمی‌کنند، ممکن است گزینه‌های جراحی در نظر گرفته شود. مداخلات جراحی شامل آرتروسکوپی، سینووکتومی، استئوتومی و جراحی تعویض مفصل است. انتخاب روش جراحی به عوامل مختلفی از جمله شدت آرتریت، سن بیمار، سلامت کلی و درگیری مفصل بستگی دارد. هدف از درمان های جراحی کاهش درد، اصلاح ناهنجاری ها و بهبود عملکرد مفصل است.
۰ دیدگاه