تشخیص آرتروز لگن

آرتریت مفصل ران چیست؟

آرتریت هیپ به معنای زوال غضروف مفصل ران است. مفصل ران یک مفصل گوی و کاسه است که توپ در بالای استخوان ران (سر استخوان ران) قرار دارد. توپ توسط غضروف از سوکت (استابولوم) جدا می شود. غضروف به عنوان یک پوشش لغزنده بین توپ و سوکت عمل می کند که به توپ اجازه می دهد در هنگام حرکت پا به آرامی سر بخورد و بچرخد. لابروم، غضروفی قوی که لبه بیرونی سوکت را می پوشاند، ثبات را فراهم می کند.

نازک شدن غضروف باعث تنگ شدن فضای بین استخوان ها می شود. در موارد پیشرفته، استخوان روی استخوان ساییده می شود و هر حرکتی می تواند باعث درد و سفتی شود. هنگامی که اصطکاک در هر نقطه ای بین استخوان ها وجود داشته باشد، همچنین می تواند منجر به خارهای استخوانی شود – رشد استخوان در لبه های استخوان که شکل آن را تغییر می دهد.

مراحل آرتروز مفصل ران

مرحله 1: ساییدگی و پارگی جزئی مفاصل لگن که اغلب با درد کم یا بدون درد است.

مرحله 2: غضروف شروع به تجزیه شدن می کند و رشد خار استخوان اغلب در اشعه ایکس قابل مشاهده است. علائم شامل درد، ناراحتی و سفتی در لگن است. به این مرحله آرتروز خفیف لگن نیز گفته می شود.

مرحله 3: غضروف شروع به فرسایش می کند و شکاف بین استخوان های ران باریک می شود. فعالیت های عادی مانند راه رفتن، زانو زدن یا چمباتمه زدن باعث درد و تورم می شود. به این مرحله استئوآرتریت متوسط هیپ نیز گفته می شود.

مرحله 4 (شدیدترین مرحله): غضروف تقریباً از بین رفته است که باعث التهاب مزمن می شود. درد و سفتی تقریباً همیشه احساس می شود.

تشخیص آرتروز لگن

با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی روش های تشخیصی بسیاری وجود دارد، اما با این وجود هنوز هیچ روشی جایگزین معاینه فیزیکی و اطلاع از شرح حال بیمار نگرفته است. لذا اولین گام برای تشخیص بیماری های ارتوپدی معاینه فیزیکی، شرح حال و سپس انجام روش های عکسبرداری می باشد.

مراحل تشخیص آرتروز لگن

• در ابتدا پزشک تاریخچه بیماری شما را می پرسد. او می خواهد بداند دقیقا چه قسمتی از بدن شما درد دارد. درد از چه زمانی شروع شده و تا چه مدتی ادامه داشته است؟ همچنین اطلاعاتی در مورد نحوه شروع درد از شما خواهد گرفت، که به طور معمول چنین سوالاتی را از بیمار خواهند پرسید:

آیا درد خود به خودی شروع شده یا به دنبال مشکل دیگری به وجود آمده است ؟ محل آسیب دیده مفصل لگن و یا پای شما کجاست ؟ آیا درد و ناراحتی پا با انجام حرکات خاص بیشتر خواهد شد؟ لذا بهتر است در صورت داشتن هر گونه مشکل همچون درد یا عدم انجام فعالیت های خاص به متخصص ارتوپدی اطلاع دهید تا با تشخیص درست درمان صورت گیرد.

• دومین مرحله تشخیص بیماری پس از اطلاع کامل از شرح حال بیمار، معاینات فیزیکی انجام می گردد. معاینات فیزیکی جهت بررسی نقطه درد یا بدشکلی های خاص اطراف لگن، قدرت عضلات و دامنه حرکتی مفصل لگن انجام می شود.

• در نهایت برای تشخیص نهایت از تصاویر رادیولوژی به منظور تشخیص دقیق تر استفاده می گردد. اگر آرتروز مفصل لگن پیشرفته باشد، تصویر رادیولوژی تغییرات آرتروز را به خوبی نشلن خواهد داد. همچنین در مواردی تصویر رادیولوژی، کلیدی برای رسیدن به علت ضایعه در مفصل لگن خواهد بود. همانند ضایعات دوران کودکی و یا وجود شکستگی های قدیمی

درمان آرتروز لگن

درمان بیماری با توجه به شرایط بیمار و صلاح دید متخصص ارتوپدی مشخص می گردد. درمان آرتروز لگن می تواند شامل ورزش و تمرینات کششی و یا روش های تهاجمی مانند جراحی تعویض لگن باشد. این قیبل درمان ها با هدف تسکین درد و بهبود دامنه حرکتی انجام می شوند.

از آن جایی که آرتروز، بیماری تخریبی در نظر گرفته می شود، شدت علائم به مرور بیشتر خواهد شد. در این مقاله، به بررسی کامل روش های درمان آرتروز لگن می پردازیم.

مصرف دارو به منظور کنترل و تسکین درد

تسکین و کنترل درد، خط اول درمان آرتروز لگن می باشد. در صورتی که شدت علائم کم باشد، مصرف داروهای مسکن مانند ژلوفن، استامینوفن و ناپروکسن، به تسکین درد کمک خواهد کرد. این قیبل داروها اثری مشابه داروهای ضد التهابی دارند.
در صورتی که شدت علائم بیشتر باشد، مسکن و داروهای ضد آرتروز از سوی پزشک تجویز خواهد شد.

تزریق

تزریق به تسکین درد کمک می کند، که شامل موارد زیر می باشد:
– هیالورونیک اسید، که محیط لغزنده ای را برای مفصل، جهت کاهش سفتی فراهم می کند.
– استروئیدها، تزریق کورتیکواستروئید به کاهش التهاب و تورم مفصل لگن کمک می کند. اما این تزریق ها می توانند باعث نازک شدن استخوان های اطراف شوند، به همین خاطر مسکن موقتی در نظر گرفته می شوند.

همان طور که می دانید موارد مختلفی از تزریق برای درمان آرتروز زانو وجود دارد مانند: تزریق کورتون یا تزریق ژل اما یکی از سوالاتی که ذهن اکثریت افراد را به خود مشغول ساخته این است که، آیا برای درمان آرتروز لگن می توان از تزریق استفاده نمود؟

متخصصین ارتوپدی تمایلی به تزریق در مفصل هیپ ندارند، به خاطر اینکه مفصل لگن در جای واقع شده است که اطراف آن آلوده بوده و یک مفصل عمقی است و تزریق آن ساده نیست و احتمال اینکه تزریق مفصل هیپ با آلودگی همراه باشد، زیاد خواهد بود و اگر مفصل لگن دچار آلودگی شود، کارهای بعدی از جمله تعویض مفصل لگن به خطر می افتد بنابراین تزریق های مفصلی برای مفصل لگن توصیه نمی شود.

فیزیوتراپی و انجام تمرینات کششی

فیزیوتراپی از جمله اقدامات درمانی است که به بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکتی مفصل کمک می کند. یوگا و شنا از جمله تمریناتی هستند که به افراد مبتلا به آرتروز لگن توصیه می شوند. انجام تمرینات کششی صحیح باید تحت نظر پزشک انجام شود تا از بروز آسیب های بعدی پیشگیری به عمل آید.

تمرینات کششی

انجام روزانه یک سری حرکات و تمرینات کششی، به تسکین درد و سفتی مفاصل کمک می کند. توجه داشته باشید که این حرکات باید به آرامی انجام شوند و هر جا که احساس درد کردید، از تمرین دست بکشید. برخی از این قبیل تمرینات عبارتند از:

– خم شدن به سمت جلو

جهت انجام این حرکت، پا باید به اندازه شانه ها باز شود. به آرامی بدن را خم کرده و تا جایی به سمت پایین بیایید که کشیدگی را در ران ها و قسمت های پشتی احساس کنید.

– کشیدن زانو به سمت داخل بدن

جهت انجام این حرکت، به پشت دراز کشیده و زانوی خم شده را به سمت قفسه سینه بکشید، تا جایی که کشیدگی را احساس کنید.

– کشیدن پا به سمت بالا

در این حرکت که به صورت ایستاده انجام می شود، زانو را خم کرده و به سمت بالا بکشید. می توانید با دست دیگر دیوار را بگیرید تا تعادل بیشتری داشته باشید.

• مراقبت های روتین

سبک زندگی از جمله فاکتورهایی است که در بروز آرتروز لگن نقش دارد. افرادی که چاق هستند و از اضافه وزن رنج می برند، با کاهش وزن از وارد آمدن فشار بیشتر به مفصل درگیر کم می کنند. تغییر در سبک زندگی می تواند به تسکین علائم کمک کند.

برخی اقدامات موثر در درمان آرتروز لگن عبارت است از:

– استراحت و دوری از انجام فعالیت هایی که باعث وارد آمدن فشار به مفصل لگن می شوند.
– تغییر در رژیم غذایی. مصرف امگا 3 به تسکین علائم ناشی از آرتروز کمک می کند.
– استفاده از کمپرس گرم و یا سرد
– ورزش و تمرین بدنی

برداشتن فشار از روی مفصل لگن به کمک ابزارهایی مانند عصا و واکر

در بسیاری از موارد، کم کردن فشار وارده به مفصل لگن، می تواند به تسکین علائمی از آرتروز مانند درد کمک کند. عصا و واکر از جمله ابزارهایی هستند که استفاده از آن ها هنگام راه رفتن توصیه می شود. هنگام استفاده از عصا و واکر به موارد زیر توجه داشته باشید:

– ارتفاع عصا یا واکر، که نباید خیلی کوتاه و یا بلند باشد.
– از عصا و واکر در سمتی که بیشتر قوی است، استفاده کنید. به عنوان مثال، در صورتی که مفصل سمت چپ درگیر شده باشد، عصا را با سمت راست خود نگه دارید.
– هنگام راه رفتن با واکر، آن را جلوتر از بدن خود قرار دهید. در صورتی که واکر خیلی جلوتر از بدن باشد، تعادل بدن بر هم خواهد خورد.

آیا نیازی به انجام جراحی تعویض مفصل لگن می باشد؟

جراحی زمانی توصیه می شود که درمان های غیر جراحی کمکی به بهبود علائم نکرده باشد. جراحی که در درمان آرتروز لگن در نظر گرفته می شود، به دو صورت می باشد:

– ماده فلزی جایگزین قسمت آسیب دیده استخوان و غضروف می شود.
– مواد مصنوعی جایگزین هر دو قسمت سوکت و سر استخوان فمور می شوند. این جراحی، تعویض مفصل لگن نام دارد.
هدف از انجام جراحی تعویض مفصل لگن، بهبود کیفیت زندگی بیمار می باشد.

درمان قطعی برای آرتروز لگن وجود ندارد، اما درمان هایی جهت تسکین علائم این اختلال برای بیمار در نظر گرفته می شود. درمان غیر جراحی، مانند ورزش، فیزیوتراپی و مصرف دارو، خط اول درمان است. در صورتی عدم بهبود علائم و شرایط، درمان جراحی در نظر گرفته خواهد شد.

Source: https://www.healthline.com/health/osteoarthritis/hip-treatments#new-treatments